Inny styl myślenia w mediach społecznościowych

Kiedy przygotowujesz przekazy w mediach społecznościowych, warto zastanowić się nad zmianą stylu myślenia o informacjach.

Oto kilka sugestii do rozważenia:

1. Myśl o współpracy, nie o pokazywaniu kto jest mądrzejszy. Liczy się to jak pomagasz innym.

2. Używaj krótkich, rzeczowych i jasnych zdań – jak na Twitterze.

3. Myśl o swoich odbiorcach. To, co wiesz jest ważne, ale jeszcze ważniejsze jest to, co ich interesuje.

4. Bądź ostrożny. To, co powiesz może być zrozumiane inaczej niż myślisz. Zastanów się jak może być odebrana każda Twoja wypowiedź.

5. Pamiętaj, że w Internecie nic nie ginie. Jest serwis online, który regularnie wszystko zapisuje. Usuwanie wpisów nie znaczy, że nikt ich już nie może przeczytać.

6. Przed wysłaniem każdej wiadomości zastanów się dwa razy czy naprawdę chcesz ją wysłać.

Zmiana stylu myślenia wymaga czasu – trudno pozbyć się starych nawyków.

Kiedy przygotowuję wpis na Twitterze lub Facebooku odczekuję przed wysłaniem minutę lub dwie. Poprawiam go lub czasem rezygnuję z publikacji.

Dobrze jest o tym pomyśleć...

Uciekające oczy w telewizji

Spotykasz się po pracy z koleżanką z biura w pubie. Zamówiliście po piwie lub kieliszku dobrego wytrawnego bordeaux.

Liczysz na poradę czy warto starać się o zwolnioną w firmie posadę. Dla Ciebie byłby to duży awans.

Czy masz zgłosić swoją kandydaturę? Czy nadajesz się na to stanowisko? Czy masz wystarczające doświadczenie? Pytasz, bo masz do niej zaufanie.

Koleżanka zerka przez ramię jakby chciała sprawdzić czy w pubie nie ma ciekawszej osoby. Spogląda na ekran telewizora kiedy omawiacie szczegóły oferty. Tylko chwilami patrzy Ci w oczy.

Szybko dochodzisz do wniosku, że nie interesuje jej ta rozmowa – chyba ma ochotę wyjść lub zmienić temat.

Może to tylko znudzenie, może zmęczenie, może roztargnienie. Może wie, że nie masz szans na awans. Nie patrzy Ci w oczy, żebyś się tego nie domyślił.

W telewizji wszystkie manieryzmy od razu rzucają się w oczy. Widz nie ufa rozmówcy, który nie patrzy w oczy dziennikarzowi lub prosto do kamery w przypadku połączenia satelitarnego.

Oczy, które błądzą w prawo lub lewo lub do góry w poszukiwaniu boskiego natchnienia, należą do osoby, która czuje, że jest w opałach i unika szczerej odpowiedzi. Widzowie odbierają to jako świadomą próbę wprowadzenia ich w błąd lub znak pokazujący brak przygotowania.

Jeśli chcesz pokazać, że rzeczywiście wierzysz w to, co mówisz, patrz prosto w oczy swojego rozmówcy.

Jeżeli koleżanka w pubie oceniając Twoje szanse na awans nie patrzy Ci w oczy, wiesz, że nie masz co liczyć na sukces. Jeśli podobnie zachowasz się w telewizyjnym wywiadzie, widzowie nie zainteresują się tym, co mówisz lub w to nie uwierzą.

Myślę, że nie o to Ci chodzi, prawda?

Jak kontrolować przebieg wywiadu dla mediów

Kiedy ostatnio mówiłem na szkoleniu medialnym o potrzebie kierowania przebiegiem rozmowy z reporterem, usłyszałem, że namawiam do czegoś co jest niewykonalne.

Zależy jak rozumiemy słowo "kontrola".

Zróbmy ćwiczenie.

Ja będę agresywnym reporterem. Ty rzecznikiem prasowym. Na koniec 5-minutowego wywiadu powiesz jak się czujesz.

Na pewno są reporterzy, którzy nigdy nie oddadzą inicjatywy w rozmowie.

W wywiadach dla prasy rzecznicy prasowi mogą w pewnym stopniu kierować rozmową, ale nie mogą jej kontrolować. Na pewno nie mają wpływu na to kiedy reporter napisze artykuł i jaka będzie jego długość. Ale mogą na przykład wybrać czas trwania rozmowy.

Reporter mediów elektronicznych (radio i telewizja) z całego wywiadu wybierze nie więcej niż 12 sekund. Dlatego – jeżeli zależy Ci na kontroli tego, co wykorzysta reporter – każda odpowiedź nie powinna przekraczać 12 sekund.

W wywiadach na żywo pytania i odpowiedzi są nadawane w całości. Każdy słyszy pytanie reportera i odpowiedzi rzecznika prasowego. Rzecznik ma pełną kontrolę nad tym, co usłyszą słuchacze i widzowie.

Nie masz żadnej kontroli nad tym, o co zapyta reporter, ale masz pełną kontrolę nad tym, co powiesz. Odpowiadaj na pytania i do każdej odpowiedzi dołącz jeden z kluczowych komunikatów.

Wywiad to transakcja. Dziennikarz otrzymuje informacje i komentarze – Ty dodajesz swoje komunikaty.

Czy reporter je wykorzysta zależy od tego czy są ciekawe, aktualne i zrozumiałe. Z pewnością nie powtórzy przekazów reklamowych.

Jeśli chcesz kontrolować przebieg wywiadu, kontroluj to, co mówisz i słuchaj uważnie pytań. Taką właśnie kontrolę mam na myśli.

Jeśli potrzebujesz pomocy w przygotowaniu się do wywiadu dla mediów, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.

Jak opracować politykę komunikacji w mediach społecznościowych

Zasady komunikacji pracowników w mediach społecznościowych można podzielić na trzy główne kategorie:

1. pracownicy jako przedstawiciele firmy,

2. interakcje z klientami i opinią publiczną,

3. komunikacja online poza godzinami pracy.

Oto 17 punktów z pytaniami, które pomogą opisać treść polityki medialnej organizacji.

I. Pracownicy mogą reprezentować firmę online jako jej adwokaci, doradcy techniczni lub eksperci branżowi.

Jak pracownicy powinni zachowywać się na platformach społecznościowych?

1. Transparentność. Czy pracownicy powinni podawać swoje nazwiska? Czy powinni podawać stanowisko służbowe? Czy powinny być specjalne zasady wykorzystania zdjęć i awatarów?

2. Poufność. Jakie informacje pracownicy mogą ujawniać? Czy te informacje nie są już w obiegu publicznym? Jeżeli nie, czy wymagana jest formalna zgoda? Kto wydaje zgodę na publikację firmowych danych? Czy te informacje są wartościowe dla konkurencji?

3. Finanse. Jak pracownicy powinni przedstawiać wyniki finansowe i sytuację firmy? To jest szczególnie ważne dla spółek giełdowych.

4. Prawa autorskie. Jak traktowane są sprawy własności intelektualnej? Jakie obowiązują wewnętrzne procedury? Do kogo pracownicy mają kierować pytania?

5. Konkurencja. Ponieważ media społecznościowe są otwarte dla wszystkich, jak pracownicy powinni traktować konkurencję i jej przedstawicieli? Czy obowiązują w tej sprawie jakieś procedury?

6. Porady. Jakie porady mogą pracownicy przekazywać klientom i opinii publicznej? W zależności od typu organizacji, zakres udzielanych porad może mieć ogromne znaczenie.

7. Granice. O czym można rozmawiać online? Pamiętaj, że z natury media społecznościowe są dostępne dla wszystkich.

8. Etykieta. Jakie są firmowe protokoły "dobrych manier"? Czy pracownicy mogą umieszczać wpisy faworyzujące jeden punkt widzenia lub grupę społeczną?

9. Własność. Kto jest właścicielem treści wytworzonej przez pracowników w godzinach pracy? Jeżeli firma zastrzega sobie takie prawo, jak przechowuje i chroni te treści?

II. Jak pracownicy powinni traktować treści umieszczane przez klientów i innych użytkowników online na blogach, listach i forach dyskusyjnych?

Celem jest ustalenie zasad zarządzania treściami wytworzonymi przez osoby, które nie są pracownikami organizacji.

10. Przyzwoitość. Czy akceptowane są wszelkie treści, poza wulgaryzmami i osobistymi atakami? Dotyczy to także seksistowskich i rasistowskich komentarzy oraz nieprzyzwoitych obrazów.

11. Rzeczowość. Czy wpis jest rzeczowy i na temat? Czy wnosi coś nowego do dyskusji?

12. Dyskryminacja. Czy w komentarzach widać uprzedzenie do konkretnej osoby lub grupy?

III. Jak pracownicy powinni zachowywać się w mediach społecznościowych poza czasem pracy?

Sugestie dotyczą komunikacji pracowników online poza biurem w czasie wolnym.

13. Reprezentacja. Jak pracownicy powinni przedstawiać się kiedy rozmawiają prywatnie online? Czy powinni podawać nazwę pracodawcy i tytuł służbowy?

14. Współpracownicy. Czy mogą rozmawiać o swoim szefie, współpracownikach i pracy? Jak powinni rozmawiać z byłymi pracownikami? Pamiętaj, że komentarze żyją w Internecie wiecznie. Nie mów niczego czego nie powiedziałbyś prosto w oczy.

15. Szacunek. Jak pracownicy powinni okazywać szacunek innym użytkownikom online?

Dodajmy do tej listy jeszcze dwie kategorie nachodzące na pozostałe:

16. Komunikacja online w godzinach pracy. Czy pracownicy mogą korzystać z mediów społecznościowych w godzinach pracy? Czy to jest w ich obowiązkach? Jeżeli nie, jakich innych wewnętrznych przepisów muszą przestrzegać?

17. Konsekwencje. Co się stanie jeżeli ktoś złamie te zasady? Jak to wpłynie na jego pozycję i karierę w firmie? Kto jest odpowiedzialny za egzekwowanie tych zasad?

W oparciu o te 17 punktów opracuj własne zasady komunikacji w mediach społecznościowych. Dobrze jeżeli gotowy dokument przed oficjalnym zatwierdzeniem, ocenią też pracownicy.

Jeśli potrzebujesz pomocy w przygotowaniu polityki komunikacji w mediach społecznościowych, prosimy o kontakt. Nasz telefon: 77 441 40 14.